Κατηγορία: Α

Το παιδί που το έχουν αποκληρώσει. Μειωτικά για κάποιον πού είναι παραγκωνισμένος, ή έρχεται πάντα σε δεύτερη μοίρα.

Τι εί(ι)μι ιγώ, απόπιδο κι μ’ άφκαν χουρίς τίπουτας; χουρίς να μ’ δώκ’νε τίπουτας;

Απέμεινε.

Αρέ δεν ανέμ’κε τίποτας να φάου!

Φοβάμαι.

Ιέκλεισι την πουόρτα ου αϊέρας κι αναμουτρουλιάχ’κα:

Τούς άλλους.

Ισύ θάρτ’ς μι μένα ή θα πάς μι τς’ αλλ’νούς;

Άφησα.

Πιέθανι ου άντρατ’ς κι την άφ’κι μαναχήτ’ς.

Είδος οχιάς. Μεταφορικά ο έξυπνος και σε εγρύγορση άνθρωπος.

Αστρίτ’ς τα μάτια’τ.

Κουράτηκα.

Πιδάκι’μ απόστασα ούλ’ την νμιέρα μι τς’ δλειές, στέκα να ξαπουστάσου μια στάλα.

Αυτός που δεν ακούει συμβουλές και κάνει του κεφαλιού του.

Τι να τ’ πείς, αφού είνι ντίπ ασαλάητος, άφκτουν κι κάνι τη δλειάς’

Αχόρταγος.

Αγιέμ απίτγιαγους είσι! πως καταπαίν’ς ιέτ’ς; θα πνιγείς κανιά ουώρα.

Αξύριστος.

Πάλαι αξούργους είσι; αϊ σύρι να ξουρσ’τείς.